GŁĘBINY PACYFIKU

Są miejsca na Ziemi poznane dotąd mniej niż powierzchnia Księżyca. Należą do nich głębiny oceanów. Jest to środowisko pełne życia, w tym wielu gatunków zwierząt, które dopiero czekają na odkrycie, ale skrajnie nieprzyjazne człowiekowi. Nic dziwnego, że rejony te kuszą naukowców zapaleńców, zwłaszcza jeśli da im się do dyspozycji sprzęt pozwalający na schodzenie na nieosiągalne dotąd głębokości. Szansę taką otrzymali członkowie ekipy udającej się na Ocean Spokojny, składającej się z naukowców, nurków i operatorów. Przemierzyli 3000 km na Pacyfiku zatrzymując się w interesujących ich rejonach, czyli w atolach i u wybrzeży wysepek Mikronezji, schodząc na duże głębokości i badając tamtejszą faunę. Ich głównym zadaniem było badanie kondycji rafy i odkrywanie nowych gatunków, ale film zawiera również relacje z odwiedzin mijanych wysp – wizyty w miejscowej szkole nawigacji na Puluwat czy wycieczki do lasu namorzynowego, a także informacje dotyczące krwawych walk, jakie toczyły się w tych rajskich zakątkach w czasie II wojny światowej, i zdjęcia archiwalne z tego okresu.

W pierwszym odcinku trzyczęściowego dokumentu nurkowie testują sprzęt, jak się okazuje nie niezawodny, i dla rozgrzewki penetrują parę z kilkudziesięciu leżących w lagunie Chuuk wraków statków i samolotów z czasów II wojny światowej, obecnie zamieszkałych przez liczne gatunki morskich zwierząt. Płynąc na zachód i odwiedzając ciekawe miejsca, ekipa dotarła do wyspy Fais położonej na skraju Rowu Mariańskiego, którego dno leży niemal 11 km pod lustrem wody. Tu nurkowie zeszli do strefy mroku, czyli tam, gdzie nie dochodzi już światło słoneczne. To już w drugim odcinku dokumentu. W trzecim jesteśmy świadkami testowania supernowoczesnego kombinezonu, przypominającego skafandry kosmiczne, pozwalającego wynurzać się z dużych głębokości bez dekompresji. W wypadku nurkowania ze zwykłym sprzętem, aby uniknąć choroby kesonowej, na jedną minutę przebywania w głębinach przypada 15 minut dekompresji. Co ciekawe, łowione w głębinach okazy ryb, zanim zostaną zabrane na powierzchnię, też muszą przechodzić dekompresję, co odbywa się przez nakłuwanie ich pęcherza pławnego. Po pozytywnym wyniku testów kombinezonu jeden z uczestników wyprawy schodzi w nim na głębokość 133 m, a dzięki niewielkiej kamerce my również możemy zobaczyć, co widział po drodze.

Jak zawsze oglądanie dokumentu z logo BBC Earth to nie tylko poznanie ciekawostek przyrodniczych, ale i uczta estetyczna. Morska toń kryje w sobie jeszcze wiele tajemnic i wiele piękna przybierającego niespotykane na lądzie kolory i kształty. Niestety podwodne środowisko jest bardzo wrażliwe na zanieczyszczenia i bajkowe piękno raf koralowych może kiedyś zniknąć. Chciałoby się, żeby takie filmy jak ten nie stały się nigdy pamiątką.

„Głębiny Pacyfiku” zostały wydane w ładnym lakierowanym tekturowym pudełku.

ASPEKTY TECHNICZNE

Przeważające kolory to oczywiście wszystkie odcienie niebieskiego, od błękitu do głębokiego granatu, i szmaragdowego, ale w tym, nomen omen, oceanie niebieskości pojawiają się intensywne, żywe, czasem niemal jaskrawe barwy rafy koralowej: czerwień, zieleń, pomarańczowy, żółty i inne. Niezła jak na dokument ostrość pozwala cieszyć oko szczegółami wyglądu morskich żyjątek, a brak zabrudzeń czystością obrazu.

W ścieżce dźwiękowej niemal nieustannie dyskretnie bulgoce lub szumi woda, a obraz ilustruje spokojna muzyka. Głosy członków ekipy dobrze słyszalne, może jedynie w czasie wypowiedzi nagrywanych pod wodą trzeba bardziej wytężać słuch, aby zrozumieć poszczególne słowa.

BONUSY

Brak dodatków.

itk