Osieroconą przez oboje rodziców Jane Eyre opiekuje się wujostwo, a po śmierci wuja jedynie zimna emocjonalnie ciotka. Dziewczynka dorasta w domu pełnym bogactwa i w dostatku, ale jest pozbawiona czyjejkolwiek miłości. Wręcz przeciwnie – na każdym kroku spotyka się z niechęcią ciotki i jej dzieci. Aby pozbyć się kłopotu, Jane zostaje oddana do szkoły, w której panuje surowość i dyscyplina. Zdobywszy wykształcenie, zaczyna pracować jako nauczycielka, a po jakimś czasie, zapragnąwszy zmiany w życiu, przyjmuje posadę guwernantki podopiecznej Edwarda Rochestera i zamieszkuje w jego domu. Z upływem czasu między dwojgiem samotnych ludzi zaczyna się rodzić uczucie.
„Jane Eyre" to dobry film, pięknie sfotografowany (wspaniała sceneria angielskiej przyrody), surowy, ale mało melodramatyczny w klasycznym tego słowa znaczeniu. Mia Wasikowska (Jane) i Michael Fassbender (Edward) grają powściągliwie, więcej zostawiając w sferze domysłów i niedopowiedzeń. Doskonałą oprawą obrazu jest muzyka skomponowana przez Dario Marinellego. „Jane Eyre" Cary'ego Fukunagi nie zdeklasowała w moim osobistym rankingu ekranizacji tej książki opisywanego ostatnio przeze mnie miniserialu BBC, w którym rolę Jane grała Ruth Wilson. Tamta Jane miała w sobie ukrytą pasję i wewnętrzny żar, których brakuje Mii Wasikowskiej.
ASPEKTY TECHNICZNE
Gdyby można było przenieść ten film na tkaninę, byłaby ona utkana z co najmniej trzech motywów kolorystycznych. Pierwszym byłyby pastelowe plamy składające się z piaskowych i lnianych tonacji (scenerie wnętrz oświetlonych światłem świec, ognia z kominka czy lamp naftowych), drugim szmaragdy i grynszpany pory zimowej (te same surowe wnętrza oświetlone zimnym angielskim światłem, w którym cera blednie, a barwy matowieją), a trzecim jaskrawe, pięknie nasycone wiosenne zieloności (barwy ogrodu dworu w Thornfield). Pomiędzy nimi snułyby się niesforne nitki szarej mgły. Ostrość obrazu raczej przeciętna, podobnie jak niezbyt głęboki kontrast, który więcej skrywa, niż odsłania. Falowanie krawędzi (pasiasta suknia Blanche Ingram) to jedyny błąd transferu.
Chciałoby się powiedzieć, że dźwięk jest równie angielski jak obraz, ale nie! Są momenty, kiedy stawia na równe nogi furkotem skrzydeł nagle podrywającego się od lotu ptaka, który napada na nas gdzieś z tyłów niczym uciekinier z „Ptaków" Hitchcocka. Są chwile, gdy wtłacza w ziemię basowym hukiem wiosennej burzy, którego echo zdaje się potężnieć w murach posiadłości Rochestera. Przez cały film tyły muskają nasz zmysł słuchu tajemniczymi stukami, skrzypieniem drewnianej podłogi, tętentem kopyt, buzowaniem ognia w kominku czy gruchaniem gołębi w spalonym Thornfield.
BONUSY
Tłumaczone. Jest materiał zakulisowy (3 min) mówiący o charakterze filmu, łączącego w sobie klasyczny romans z suspensem, i zawierający charakterystykę głównej bohaterki w aspekcie aktorki odtwarzającej tę rolę. Jest też galeria zdjęć i zwiastun oraz – dla mnie dodatek najważniejszy – książeczka z informacjami o filmie, pełna szczegółów produkcji, wypowiedzi twórców i aktorów oraz fotosów z planu.
itk / veroika
Premiera DVD: 16.02.2012
|
