Gwiazdka extra za niespodziankę, jaką sprawił mi Jean-Claude Van Damme, który nie dość, że nie okazał się ociężałym zgredem, ale z tą siecią zmarszczek na twarzy jest aktorsko bardziej interesujący niż w młodości!
Postać grana przez Van Damme’a, Vincent Brazil, to płatny morderca-samotnik, któremu do szczęścia niepotrzebna jest rodzina. Twardą skorupę jego zimnego, samotniczego charakteru nieco udaje się przebić sympatycznej sąsiadce, którą ratuje z opresji i dzięki której uświadamia sobie, że może jednak dobrze jest mieć u boku kogoś bliskiego. Najważniejsza jest jednak praca – tym razem Brazil dostaje zlecenie zlikwidowania narkotykowego bossa Pola, który właśnie wyszedł z więzienia.
Tak się przypadkiem składa, że Pola chce zabić także niejaki Roland Flint, były pracownik Interpolu, którego żona stała się ofiarą brutalnej napaści dilera i zapadła w śpiączkę. Realizację planu zemsty utrudnia Flintowi próba sprzątnięcia go przez panów z Interpolu, dla którego stał się już niewygodny. W takich właśnie okolicznościach dochodzi do współpracy obydwu dżentelmenów, z których pierwszy jest doskonałym nożownikiem, a drugi snajperem.
To już nie pierwszy przypadek współpracy Van Damme’a i grającego Flinta Scotta Adkinsa – obydwu aktorów można było zobaczyć w „Strażniku granicy” (2008), ale tam grali przeciwników, tu – współpracujących z sobą morderców. Klasyczny duet, który jednoczy się nie bez zgrzytów i komplikacji, jak to w świecie twardzieli bywa. Sam film jest akcyjniakiem, ale z dużymi ambicjami. Dialogi są na dobrym poziomie i nie usłyszymy tam banałów tak charakterystycznych dla tego typu produkcji. Zarówno postaciom pierwszo-, jak i drugoplanowym daleko do papierowości, nie dość że mają spory bagaż doświadczeń, to jeszcze osobowość, jak choćby dostawca broni czy Nalbandian. Dużo w filmie dramatycznych i brutalnych scen (gwałt na Annie, tortury przyjaciela Flinta). Akcja toczy się szybko, zwalniając wtedy, kiedy powinna, by pozwolić nam odetchnąć. Niemało napięcia i suspensu, a sceny akcyjne są zrobione pomysłowo …
ASPEKTY TECHNICZNE
Zachwyca koncepcja plastyczna filmu! Sekwencje są konsekwentnie utrzymywane w pięknych, monochromatycznych tonacjach. Głęboka czerń stanowi kontrast a to dla złotawej sepii, a to dla starego brązu, a to dla świetlistego beżu. Reminiscencje jedynie są czarno-białe. Generalnie filtry, jakich użyto, dodały filmowi dekadenckiej elegancji i tym samym już pozwoliły na zaklasyfikowanie go nieco wyżej niż podrzędne akcyjniaki. Kontrast baaardzo głęboki, przy wielu zbliżeniach widać najmniejsze skazy i zmarszczki. Pięknie i nieco tajemniczo wygląda bałkańskie miasto z mnóstwem uliczek, zaułków i placów, a wszystko niemalże wielowymiarowe. Falowanie krawędzi (balustrada balkonu domu Flinta) to jedyna usterka transferu.
Dźwięk też jak na film akcji bardzo nietypowy: łączy w sobie piękne regionalne rytmy z pełną suspensu muzyką typowo ilustracyjną. Sporo więc w tyłach zachwycających, etnicznych wokaliz i klasyki (skrzypce). Niemniej tyły pracują jednak głównie na potrzeby naszych bohaterów, toteż kanonada karabinka laserowego, strzelaniny, mordobicie, przepychanki i bicie to odgłosy pierwszoplanowe, chwilami podbite basami. Ładnie słychać pojedyncze dźwięki, takie jak rzut tasakiem, lot strzały z kuszy czy przeciągły strzał snajperski. Przytłumione głosy sąsiadów zza ściany czy kroków też nam nie umkną.
BONUSY
Tylko zwiastuny.
ren / veroika
Premiera DVD: 31.10.2011 |
