3.2 e Telewizor 3D
Oglądanie filmów w 3D nie jest praktycznie żadną nowością, ale do tej pory kojarzyło się źle, głównie z powodu złej jakości rozmytego obrazu, oglądanego przez prymitywne, męczące dla oka okulary. Dziś to już przeszłość, a prezentacja filmów trójwymiarowych, tych z prawdziwego zdarzenia, przestaje być domeną wyłącznie kin. Z początkiem 2010 r. technologia 3D wkroczyła także w dziedzinę rozrywki domowej i w sklepach pojawiły się telewizory, projektory, odtwarzacze i amplitunery 3D oraz oczywiście filmy zrealizowane w tej technologii. Telewizja także ma za sobą pierwsze transmisje w 3D.
Panasonic
A oto jak w uproszczeniu wygląda proces tworzenia obrazu 3D w oparciu o technologię firmy Panasonic:
Krok 1:
Kamera 3D, złożona z dwóch obiektywów i dwóch sensorów, rejestruje obraz oddzielnie dla oka prawego i lewego – każdy w rozdzielczości HD. Wymaga to wysokiego stopnia precyzji i jest istotne dla uzyskania dobrego efektu przestrzenności.
Krok 2:
Dzięki technologii 3D możliwe jest umieszczenie na dysku Blu-ray dwóch strumieni danych, osobno dla każdego oka. Do ich odtworzenia niezbędny jest odtwarzacz Blu-ray 3D i telewizor 3D.
Krok 3:
Telewizor 3D wyświetla obrazy sekwencyjnie klatka po klatce (to bardzo ważne!), osobno dla każdego oka, a widz ogląda je w wysokiej jakości dzięki specjalnym okularom migawkowym, kontrolującym jakość za pomocą autorskiej technologii Panasonica.
Krok 4:
Obrazy przesłane do każdego oka są przetwarzane przez mózg i stają się wysokiej jakości realistycznymi obrazami 3D.
Dla jakości nowoczesnego obrazu 3D przełomowa okazała się nowa technika rozdzielania obrazu dla każdego oka osobno. Stosowane do tej pory metody „linia po linii” (filtr polaryzacyjny dzieli obraz na linie parzyste i nieparzyste, jeden typ jest widziany przez jedno oko) oraz „sekwencja pól obrazu” (obraz jest podzielony na grupy pikseli, tworzących wzór szachownicy, z których tylko połowa trafia do każdego oka) powodowały pogorszenie jakości obrazu. Współczesna metoda sekwencyjności klatek sprawia, że do oczu trafiają naprzemiennie kompletne obrazy w rozdzielczości Full HD (1920 x 1080), co przy prędkości wyświetlania 120 klatek na sekundę pozwala uzyskać obraz znakomitej jakości.
Kolejny aspekt wpływający na jakość obrazu to okulary migawkowe (tzw. shutter), całkowicie eliminujące tak dokuczliwy poprzednio efekt poobrazu. Funkcjonowanie tych okularów polega na takiej synchronizacji migawek w każdej z soczewek, że zbędny obraz jest blokowany, a przepuszczany tylko potrzebny i każde oko ogląda obraz z jemu właściwej perspektywy, tak jak to się dzieje w normalnych warunkach.
Okulary 3D, Panasonic
Zalety:
– realistyczny obraz trójwymiarowy w rozdzielczości HD
– doznania niedostępne przy projekcji standardowej (2D)
Wady:
– zjawisko ghostingu
– stosunkowo wąski kąt oglądania, oznaczający pogarszanie się obrazu w miarę oddalania się od środka
– wysoka cena
Podsumowanie: Czy zatem warto już dziś inwestować w sprzęt 3D? Oceny pierwszych telewizorów 3D, które trafiły na rynek, nie są złe i można spodziewać się szybkiej eliminacji ich usterek w miarę upowszechniania się standardu 3D. Jest jednak jeszcze jedno ale. Ponieważ do oglądania obrazu w 3D potrzebne są specjalne okulary (każdy producent ma własne), oznacza to dodatkowy, wcale niemały wydatek, zważywszy na to, że z telewizora będzie chciała korzystać naraz cała kilkuosobowa rodzina i trzeba będzie kupić kilka egzemplarzy.
Następną rzeczą, jaką warto rozważyć, jest na razie uboga oferta filmów i programów w 3D. Podobnie jak w przypadku technologii OLED, na dziś dzień jest to więc propozycja dla osób lubiących nowinki techniczne, nieliczących się z kosztami i skłonnych zaakceptować niedoskonałości tych produktów.
Wywiady
Reklama
