Gratulacje dla reżysera za to, że ten niewidoczny dla ludzkich oczu proces zdołał uchwycić okiem kamery. W zasadzie tak jak bohaterowie filmów Piotra Dumały są dosłownie wyżłobieni na specjalnych tabliczkach, tak i każdy z bohaterów „Twojego na zawsze” Allena Coultera zbudowany jest z licznych rys.
Najdokładniej widać to na przykładzie głównego bohatera, któremu kamera towarzyszy najczęściej, więc siłą rzeczy poznajemy go najlepiej. Ale warto zwrócić uwagę również na postać jego siostry, jego ojca i ojca głównej bohaterki.
Tylera poznajemy jako zbuntowanego chłopaka, noszącego w sobie samotność i ból po stracie brata i skonfliktowanego z apodyktycznym, oschłym ojcem, którego obwinia o tę stratę. Pewnego wieczoru, wędrując z kumplem ciemnymi ulicami miasta, wdaje się w przypadkową bójkę, za co zostaje zgarnięty przez policję do aresztu. Wkrótce potem, namówiony przez owego kumpla, postanawia odegrać się na policjancie, który brał udział w tej interwencji i potraktował go, głuchy na tłumaczenia, jak zwykłego bandziora. Zemsta ma polegać na rozkochaniu w sobie córki policjanta, a następnie jej porzuceniu. Tak się składa, że dziewczyna jest studentką tej samej uczelni, na której wolnym słuchaczem jest Tyler, więc zbliżenie się do niej nie jest trudne. Realizacja planu idzie gładko, zwłaszcza że Ally jest wrażliwa, jednak Tylor również angażuje się uczuciowo. Kiedy ojciec Ally odkrywa, kim jest chłopak jego córki, natychmiast domyśla się, jakie były jego intencje.
Tak rysuje się główny wątek filmu, ale warto również zwrócić uwagę na relacje między Tylerem i jego młodszą siostrą, to nie tylko miłość bratersko-siostrzana, ale i prawdziwa przyjaźń. Wyraz oczu dziewczynki po „interwencji” starszego brata w szkole – bezcenny.
Jakkolwiek melodramatyczne wydawać by się mogły na podstawie powyższego opisu uczuciowe zawirowania bohaterów, film nie jest ckliwy, bo postaciom nie brak poczucia humoru. Sporo go w dialogach Tylera i jego kumpla, przez swój wygląd i chochliki w czarnych oczach trochę przypominającego diabła (ale wesołego). Dla jego sposobu intonacji warto wybrać opcję z napisami.
Wszyscy aktorzy zagrali bardzo dobrze, żeby wymienić wspomnianego już diabolicznego Tate'a Ellingtona, bardzo naturalną Ruby Jerins grającą siostrę Tylera, no i samego Roberta Pattinsona w roli tegoż. Jego postać jest bardzo wiarygodna, wewnętrznie różnorodna, aktor nie musi się wysilać, żeby przekazać emocje swego bohatera, bo przychodzi mu to naturalnie.
Zakończenie filmu jest zupełnie zaskakujące. Nie tak miało być!
ASPEKTY TECHNICZNE
Obraz jest niezbyt ostry, zwłaszcza w ciemnych scenach. Drugi plan przeważnie mocno zmiękczony. Całość utrzymana w przytłumionych kolorach: chłodnych zielonkawościach, burych brązach, zrudziałych czerwieniach. Ciepleją tylko na krótko – jak w słonecznych ujęciach za dnia czy w utrzymanej w oranżowych światłocieniach scenie miłosnej. Twarze aktorów blade. Nie widać brudów, za to parę razy obraz przez moment minimalnie jak gdyby faluje.
Z racji przewagi dialogów aktywne są głównie przednie głośniki, policyjne syreny, dźwięk tłukącej się szyby czy muzykę słychać z boków. Polski lektor wyraźny, mógłby być nagrany odrobinę ciszej.
Delikatna muzyka bardzo wpasowuje się w nastrój filmu. Pulsujące dźwięki fortepianu (ale nie tylko) towarzyszą ważniejszym momentom. W finałowych scenach to właśnie muzyka subtelnie zapowiada mającą nastąpić całkowitą zmianę stanu rzeczy, zupełnie tak, jak subtelne podmuchy wiatru zapowiadają nadchodzącą burzę.
BONUSY
W dodatkach znalazło się 13 zwiastunów, 5 wywiadów z aktorami i reżyserem oraz reportaż z planu. W wywiadach (w sumie trwających niecałe pół godziny) aktorzy wypowiadają się na temat granych przez siebie bohaterów, współpracy z innymi aktorami, reżyserem i producentem. Robert Pattinson mówi o tym, jak mu się grało, jak to określił, normalnego chłopaka (po raz pierwszy miał taką okazję). Reżyser omawia swoją wizję filmu, jest także wzmianka na temat zakończenia, które jest takie, jakie było w scenariuszu, niezmienione.
W reportażu z planu przedstawiono realizację kilku scen, jak na przykład pierwsza rozmowa Tylera i Ally, zajście na ulicy, kłótnia Tylera z ojcem, oblewanie się wodą przez Tylera i Ally.
itk |
