Choć to nieładnie – zabiera pieniądze. A wkrótce przekonuje się, że nie tylko nieładnie, ale i niebezpiecznie jest przywłaszczać sobie cudze mienie. Jego tropem rusza bowiem psychopatyczny morderca Chigurh (hipnotyczny, genialny Javier Bardem), którego zadaniem jest odzyskać pieniądze. Zadanie nie jest proste, bo Moss, jako były żołnierz, potrafi zacierać za sobą ślady. Tropionego i tropiącego tropi szeryf Ed Bell (Tommy Lee Jones).
Dwa Złote Globy, trzy nagrody BAFTA i cztery Oscary mówią same za siebie. Film braci Coen jest doskonale przemyślany i skonstruowany, ewoluując od thrillera do dramatu egzystencjalnego, jest równocześnie bardzo spójny. Od klimatycznego początku do przewrotnego końca trzyma w napięciu. Klimat, groza, brutalność, granie ciszą i czarny humor to najkrótsza charakterystyka tego, co wypełnia dwie godziny projekcji. W statycznej scenie nieśpiesznej rozmowy Chigurha ze sklepikarzem chyba nawet atomy powietrza zastygają w bezruchu z przerażenia.
Wymowa filmu jest okrutna – dobro musi skapitulować pod naporem zła. Dawne wartości nie są w stanie się obronić, a bogiem naszych czasów jest pieniądz. Odchodzący na emeryturę, zmęczony życiem szeryf uosabia porządek i praworządność, ale jest świadomy swojej bezsilności. Zło, brak wartości i bezrefleksyjność gubi zwykłych ludzi i będzie gubić coraz bardziej. Taki jest obraz kondycji moralnej społeczeństwa amerykańskiego w oczach Coenów.
ASPEKTY TECHNICZNE
Obraz idealny, wszelkie szczegóły widoczne bardzo wyraźnie – pot na twarzy, unoszący się w powietrzu kurz, nie brak również tych bardziej krwistych, jak zbliżenia ran czy fragmenty mózgu na ścianie. Kolory na pustyni ciepłe jak niezastygła krew, dużo jasnych brązów, słonecznych beżów. W mieście odcienie szarości. Czerń głęboka. Transfer bezbłędny.
Dźwięk na szóstkę, różnorodność wystrzałów – łomocących, łoskocących, świszczących, dudniących – oddana jest bardzo plastycznie. Realistyczny szum rzeki, szczekanie psa, dźwięk rykoszetów świadczą o dobrej pracy głośników.
BONUSY
Dodatki tłumaczone na polski. W najciekawszym z nich, „O realizacji filmu” (23 min), twórcy rozważają, do jakiego gatunku można zaliczyć ich film, opowiadają o specyfice kręcenia obrazu, którego akcja toczy się na pograniczu meksykańsko-teksańskim lat 80. Mowa o psychologii postaci i o materiale literackim będącym podstawą scenariusza.
W „Pracując z braćmi Coen” (8 min) usłyszymy wypowiedzi członków ekipy na temat pracy z Coenami, którzy potrafią stworzyć na planie dobrą atmosferę i stanowią bardzo zgrany duet.
„Dziennik wiejskiego szeryfa” (6 min) dotyczy postaci, z której perspektywy oglądamy historię opowiedzianą w filmie, i jej rozterek.
itk |
