Jim i Cindy nie mogą mieć dzieci, choć bardzo tego pragną. Nadszedł dzień, w którym po wielu wysiłkach i próbach muszą się z tym pogodzić. Opisują, jakie byłoby ich dziecko, i zakopują kartki w ogródku, żeby symbolicznie pożegnać się z myślą o własnym dziecku i nie zadręczać się więcej. Tej samej ulewnej nocy w ich domu pojawia się zabłocony kilkuletni chłopiec z listkami rosnącymi na nogach. Mówi, że nazywa się Timothy – tak samo, jak nazwali swojego wymarzonego synka Jim i Cindy. Małżeństwo przyjmuje Tima pod swój dach i wychowuje tego trochę dziwnego chłopca najlepiej jak potrafi.
Film to bajka dla dorosłych, tak jak Pinokio wziął się z polana, tak Timothy wyrósł z ziemi i marzeń. Dalej jest już dosyć zwyczajnie, rodzice Tima popełniają błędy wychowawcze, a w zasadzie błędy czysto ludzkie, bo Tim jest już sam z siebie dobrze wychowany i mądry, chwilami nawet mądrzejszy od rodziców. Jest zadowolony z tego, co ma, i z tego, jaki jest. Biedni rodzice natomiast, choć kochają chłopca i całkowicie akceptują, próbują początkowo ukrywać jego inność, maskować brak talentu, wstydzą się, że w drużynie jego rola ogranicza się do podawania wody kolegom z boiska (echa z dzieciństwa Jima i niezaspokojone ambicje jego ojca). Porównują swoje dziwne dziecko z innymi. Twierdzą, że jego przyjaciółka ma na niego zły wpływ (tak naprawdę ma dobry, bo także jest mądrą osóbką). Jakoś jednak udaje im się wychodzić na prostą z tych wychowawczych zakrętów. Przy okazji bywa zabawnie, bo choć film nie jest komedią, jest napisany z nutą humoru. Nie brak i momentów wzruszających, dobrze jednak, że aktorzy uratowali film przed ckliwością. Jennifer Garner i Joel Edgerton (Cindy i Jim) zagrali naturalnie i z lekkim dystansem, a dwoje głównych aktorów dziecięcych także stanęło na wysokości zadania. W sumie z filmu bije sporo ciepła i szczerości właściwej prostym historiom, a jego klimat podkreśla spokojna, pogodna, ładna ścieżka muzyczna.
ASPEKTY TECHNICZNE
Obraz jest dość ostry, czysty, ze średnim kontrastem. Kolory naturalne, we wnętrzach nieco przytłumione, a w ujęciach plenerowych bywa, że pięknie rozświetlne słońcem – mowa tu głównie o scenie przejażdżki rowerm po jesiennym lesie. Karnacja aktorów naturalna, czerń nasycona.
Większość akcji skupiona jest w przednich głośnikach, tak samo jak dialogi. Tylne głośniki uaktywniają się nieznacznie, emitując okrzyki kibiców na meczu oraz oklaski na zebraniu w fabryce ołówków. Na początku i na końcu filmu we wszystkich głośnikach słychać szum rzęsistego deszczu.
BONUSY
W dodatkach zobaczymy pięć scen usuniętych (w sumie 5.44 min) z opcjonalnym komentarzem reżysera (są polskie napisy), w którym tłumaczy przyczyny ich usunięcia (nadmiar wątków i fakt, że rodzice Tima mieli nie wiedzieć, że Tim traci liście). Decyzja reżysera była słuszna, szkoda jedynie widoku uśmiechu od ucha do ucha na twarzy zmarłego wujka Jima. Oprócz scen zamieszczono teledysk (4.31 min) i zwiastuny.
itk
Premiera DVD: 18.01.2013
|
