Na niniejszej płycie na plan pierwszy wychodzi zazwyczaj drugoplanowa bohaterka większości filmów – muzyka. Usłyszymy na niej motywy wchodzące w skład ścieżki muzycznej takich filmów, jak: „Człowiek, który wiedział za dużo”, „Obywatel Kane”, Północ-północny zachód ”, „Psychoza”, „Cinema Paradiso”, „Henryk V”, „Gwiezdne wojny”, „Lista Schindlera”, „Harry Potter”, „Norwegian wood”, „Morderstwo w Orient Ekspresie”, „Pożegnanie z Afryką”, „James Bond”, a na bis niespodziankę – jeden z największych hitów Ennia Morricone. Koncert odbywa się w wypełnionej do ostatniego miejsca londyńskiej Royal Albert Hall, a wykonawcy to muzycy jednej z najlepszych orkiestr na świecie – BBC Concert Orchestra pod dyrekcją Keitha Lockharta.
Niektóre z wymienionych motywów muzycznych zna prawie każdy – świdrujące skrzypcowe dysonanse z „Psychozy”, pełne werwy i rozmachu dźwięki melodii z „Gwiezdnych wojen”, liryczne frazy skrzypiec z „Cinema Paradiso” czy zapowiadające dreszcz emocji motywy z filmów o Jamesie Bondzie. Ukojeniem dla uszu są szerokie, tęskne dźwięki skrzypiec we fragmencie z muzyką z „Listy Schindlera” czy piękny wstęp fletowy, a potem dochodząca do głosu sekcja instrumentów dętych drewnianych i blaszanych w dostojnym utworze z „Henryka V”. We fragmencie pochodzącym z „Harry'ego Pottera” naszą uwagę zwróci na pewno tajemniczy i delikatny dźwięk czelesty, instrumentu skonstruowanego ponad wiek temu, a rzadko widywanego, i słyszanego, w koncertowych salach. Każdy z zamieszczonych na płycie utworów ma swój indywidualny charakter, pełen spokoju, tragizmu, dostojeństwa, liryzmu czy energii i każdy wart jest przypomnienia czy też wysłuchania po raz pierwszy jako samodzielnego utworu niezakłócanego obrazem.
ASPEKTY TECHNICZNE
Obraz jest czysty, o żywych, nasyconych (z wyjątkiem niezbyt głębokiej, trochę zielonkawej czerni garniturów) kolorach. Pięknie prezentuje się mahoniowy brąz fagotów, lśniące złoto waltorni czy ciepły odcień brązu instrumentów smyczkowych. Czasem pojawia się schodkowanie linii prostych, co widać na przykładzie strun skrzypiec. Niezła ostrość, w zblilżeniach dobrze widać szczegóły.
Dźwięk jest tylko w Dolby Digital 2.0, ale jest dobrze rozłożony, głosy poszczególnych instrumentów słychać wyraźnie i selektywnie, ładnie oddana jest ich barwa. Jeżeli chodzi o dynamikę, bez problemu słychać wszelkie niuanse, narastanie i ściszanie dźwięku.
BONUSY
Brak dodatków.
itk |
