| Pięćset lat temu wybuchła wyniszczająca wojna między ludźmi a zastępami czarownic pragnącymi pogrążyć Ziemię w chaosie. Dzięki męstwu łowców czarownic udało się uchronić świat przed zagładą. Jeden z nich, Kaulder (Vin Diesel), uśmiercił Królową, która, umierając, rzuciła na niego klątwę nieśmiertelności. Dziś Kaulder wciąż błąka się po świecie, poszukując renegatów, którym udaje się przedostać z mrocznych odmętów w świat ludzi. Jego jedynymi sprzymierzeńcami są proboszcz nowojorskiej świątyni oraz młoda czarownica o dobrym sercu, Chloe. Ich pomoc może jednak nie wystarczyć, gdy okaże się, że światu grozi powrót Królowej.
Pierwsze pytanie które nasuwa mi się po obejrzeniu tego filmu jest natury praktycznej i odnosi się do wielu filmów. A brzmi ono tak… Po co wydaje się mnóstwo pieniędzy na efekty specjalne skoro toną one w „klimatycznym” mroku i dalej... po co wydaje się pieniądze na film skoro nie ma się na niego pomysłu? Takie pytania niestety tyczą się "Łowcy czarownic" – filmu niezłego w swojej klasie, ale takiego, który mógłby być o niebo lepszy i szkoda tego potencjału, tak jak szkoda tych pięknych efektów ukrytych w mroku. Twórcy Łowcy zachowali się tak jakby bali się wymyśleć coś oryginalnego, albo co gorsza gdy tylko ponosi ich wyobraźnia, schodzą na ścieżkę utartych schematów, jakie znamy na pamięć. A tu uszczkną cos z „Nieśmiertelnego”, a to z „Wikingów”. Jakby zdając sobie z tego sprawę chcą nas bombardować coraz to nowymi atrakcjami wizualnymi, co powoduje, że po prostu nie kończą wątków lub ich nie tłumaczą. Widz gubi się w ich skrótach myślowych i montażowych, a wszystko rozwija się zbyt szybko, by w pamięci została choć jedna od początku do końca dograna scena. Obserwujemy więc poczynania bohatera, który nie wiadomo po co coś robi, bo nie znamy przyczyn jego działania, a to duży błąd, który odsuwa nas jako czynnych „świadków” od nurtu wydarzeń. Jedno co nie zawozi, to Vin Diesel, aktor – jak na razie dwóch ról – czyli Riddicka i Torettiego – tu nie pokazał wielu swych talentów, ale przynajmniej widać na ekranie jego entuzjazm, pasję i chęć uczynienia ze swego bohatera kogoś, komu można kibicować. Pozostaje mieć nadzieje, że trafi mu się kiedyś rola na miarę jego zaangażowania.
ASPEKTY TECHNICZNE
Tu bardzo dobrze! Dobrze rozseparowane dźwięki sprawiają, że czujemy się usytuowani w środku akcji. W tyłach pięknie brzmią szepty, trzask łamanych gałęzi , wybuchy, bzyczenie roju much czy szerszeni. Subwoofer pracuje pełną parą przy odtworzeniu piorunów, grzmotów i wyładowań atmosferycznych podczas strzelaniny i pożaru w barze. Przy czym subtelne odgłosy takie jak trzepot skrzydeł motyli też nam nie umykają.
Piękne i żywe kolory (błękit motyli, soczysta zieleń łąki) migają nam tylko przez moment z reguły bowiem obraz jest mroczny i ciemny, z metalicznymi połyskami zieleni i brązu. Kontrast bardzo dobry, podobnie jak ostrość i to nie wina transferu, że niewiele misternej roboty twórców w tym ciemnym filmie zobaczymy.
BONUSY
Jest kilka tłumaczonych dodatków. W „Tworzeniu magii” (7 min) Vin Diesel opowiada o tym, że spełniły się w końcu jego marzenia o tym by zagrać w przygodzie, której akcja rozgrywa się w świecie fantasy jaki uwielbiał od dzieciństwa. Z kolei Michale Caine dopowiada że to co łączy jego i Diesel to fakt, iż obaj nie chodzili do szkoły aktorskiej.
„Nieznana historia” (28 min) to materiał wyjaśniający fabułę filmu. Mowa w nim o tym skład wzięli się Dolanowie i dlaczego służą Coulderowi. Twórcy nie kryją też fascynacji czarownicami o których mnóstwo się naczytali. Sporo informacji dotyczy strony technicznej realizacji filmu w tym charakteryzacji królowej czarownic, co zajmowało 5 i półgodziny (ściąganie już tylko półtorej!). efekt osiągnięto – królowa miała wtapiać się w otoczenie niczym jaszczurka i tak tez się dzieje.
Materiał „Animacje” to krótkie rysunkowe filmy dotyczące fabuły. Są również niezbyt ciekawe sceny usunięte oraz videoklip.
Veroika
|
