To powiedzenie w zasadzie jest streszczeniem ekranizacji książki Theodora Seussa Geisela, znanego bardziej jako Dr. Seuss („Horton słyszy Ktosia”, „Kot w kapeluszu”). Oto mamy miasto przyszłości, w którym trawa i drzewa są sztuczne, a powietrze sprzedaje korporacja pana O’Hare. Młody Ted zakochany w Audrey postanawia zwrócić na siebie uwagę dziewczyny, pokazując jej prawdziwe drzewo, o którym to dziwie bają jeszcze co starsze babki. Jedynym stworzeniem, które może mu pomóc, jest żyjący w samotności opryskliwy Once-ler. Chłopakowi udaje się skłonić zrzędę do zwierzeń i tak oto dowiaduje się, w jaki sposób zniknęły wszystkie drzewa i kwiaty, a zwierzęta opuściły niegościnne okolice.
„Lorax” jest co prawda dość natrętnie moralizatorski, ale to moralizowanie w słusznej sprawie: ochrony przyrody. A na pogróżkach i zaleceniach się nie kończy – jest wielka miłość, poświęcenie, fantastyczne stwory, walka ze złą korporacją, przezabawne stworzonka na drugim planie (misie i rybki). Ogólnie dzieje się sporo. Ekran mieni się od barw, animacja jest na najwyższym poziomie, postacie są ciekawe i sympatycznie wyglądają (jakaż to miła odmiana po oglądaniu zniekształconych mord, bo inaczej tego nazwać nie można, na Cartoon Network). Film jest nieco słabszy od „Hortona…”, ale i tak trzeba mu wystawić ocenę: dobry.
ASPEKTY TECHNICZNE
Wypukłość i puszystość filmowych postaci i drzew sprawiają, że ma się wrażenie, że można ich dotknąć. Futerka stworzonek i koron drzew, w których da się dostrzec każdy pojedynczy włosek, przy każdym ruchu zachowują się jak prawdziwe. Na ich przykładzie widać także, że ostrość obrazu jest idealna. Brak przy tym zabrudzeń i usterek. Bajka może się pochwalić wyjątkowo bogatą paletą nasyconych barw. Obraz mieni się soczystą zielenią, głębokim błękitem, żywymi, wesołymi żółcieniami, oranżami, różowościami i fioletami. Dolina, w której żyją zwierzęta, wygląda jak ze snu.
Przez całą projekcję słychać sporo muzyki. Większość odgłosów dochodzi z przodu. Tyły ożywiają się jedynie od czasu do czasu, np. w czasie szalonej jazdy i lotu ulicami miasta, kiedy z tyłu dochodzą okrzyki uciekających i goniących. O wzdrygnięcie może przyprawić usłyszane nagle zza pleców mruknięcie Loraxa przez sen. Łagodnie w tylnych głośnikach niesie się pogłos grzmotu.
BONUSY
W dodatkach materiał tematyczny „Seuss To Screen”, w którym twórcy filmu wypowiadają się na temat przeniesienia niezwłykłego świata wymyślonego przez dr. Seussa na ekran. Jest kilka słów o tworzeniu m.in. postaci Loraxa i realistycznego wyglądu jego wąsów i futra. Dowiemy się, że dla twórców film jest przede wszystkim hołdem dla dr. Seussa. W „Seuss It Up!” storyboardzista pokazuje, jak narysować trzy z filmowych postaci: Loraxa, misiołaka i melorybę. Oba te dodatki mają polskie napisy. Trzecim (nietłumaczonym) dodatkiem jest gra „Once-ler's Wagon” polegająca na klikaniu w rzeczy, które wypadły z wozu Once-lera i patrzeniu, co się pod nimi kryje. Ostatni dodatek to scena usunięta.
Jan / itk
Premiera DVD: 9.08.2012 |
