Nieobliczalny krewny Kornela, wuj Dionizy wciąga chłopców: Kornela i jego kumpla Maksa w przygodę, której celem jest odnalezienie skarbu pradziadka Kornela. Awanturnicy – a gromada powiększa się o opiekunkę chłopców Joannę i ciamajdę-hipochondryka Cypriana – wyruszają w podróż obfitującą w niespodziewane przygody i wyzwania, tym bardziej, że śladem poszukiwaczy podążają przebiegli bandyci - Dr Kadryll i jego niezdarny pomocnik Wieńczysław Nieszczególny.
Szczere przyznam że do oglądania tego filmu przystąpiłam z dużym niepokojem, myśląc sobie co też nasi współcześni uczynią z prozy młodzieżowej, którą moje pokolenie również się ekscytowało. Na szczęście od pierwszej sceny stylizowanej na ikoniczną już scenę z „Mission Impossible” film wciąga i zaciekawia. Akcja toczy się dynamicznie i nawet przez moment uwaga widza, zarówno starszego jak i młodszego, a obiektem eksperymentu był 9-latek, nie ulega rozproszeniu. Mnie osobiście najbardziej zaskoczył montaż, w którym wydarzenia z przeszłości w formie animacji są opowiadane z prędkością karabinu maszynowego. Bohaterowie pozytywni są sympatyczni i z łatwością przychodzi sekundowanie im, zaś bohaterowie negatywni tak naprawdę bardziej głupi niż źli i bardziej cwani niż zepsuci. Oczywiście że przedstawione sytuacje w które wikłają się bohaterowie bardziej zakrawają na kino science niż obyczajowe, ale zupełnie nie razi stopień ich nieprawdopodobieństwa – może z racji tego, że akcja toczy się tak szybko, iż nie mamy czasu się nad tym zastanawiać.
ASPEKTY TECHNICZNE
Choć to „tylko” komedia familijna to ma ona niesamowicie piękne zdjęcia. Sielskie letnie krajobrazy toną w słonecznej poświacie a widoczne gołym okiem promienie słońca dodają obrazowi blasku. Łąki i lasy kipią zielenią, pola złocą się beżem plonów a błękit nieba ma opalizujący blask.
Dźwięk mocno akcyjny. W pierwszej scenie rabunku tyły wypełniają wyjące alarmy, brzęk pękającego szkła czy huk spadających muzealnych artefaktów. Pościg samochodowy to pisk hamulców i wizg opon. Przedstawienie na zamku to gwar publiczności, a z boków szczekanie psa i przeciągły gwizdek. Sceny hotelowe to ogłuszający brzęk tłuczonych kuchennych naczyń, a scena finałowa to trzask blachy rozbijanego samochodu.
BONUSY
Zwiastuny.
veroika |
