Paige i Leo są krótko po ślubie, który był przypieczętowaniem ich wielkiej, niezwykłej miłości. Ich szczęście burzy wypadek, w wyniku którego Paige traci pamięć. Po odzyskaniu przytomności kobieta nie pamięta niczego z ostatnich kilku lat. Nie pamięta także, kim jest Leo. Teraz Leo, nie poddając się rozpaczy, musi od nowa zdobyć miłość swojej żony, która jest dla niego wszystkim.
Dramatyzm historii, której główny motyw jest oparty na faktach, polega na tym, że bohaterka filmu w czasach, które nie uległy zatarciu w jej pamięci, była inną osobą – miała inne priorytety, czym innym się zajmowała, a co gorsza – miała innego chłopaka, zupełnie różnego od Leo. „I że cię nie opuszczę...” nie jest komedią romantyczną, o czym trzeba pamiętać, oglądając film, by nie oczekiwać typowych dla tego gatunku zwrotów akcji i humoru. Jest to ciepła, momentami wzruszająca opowieść o miłości i bezradności, i braku egoizmu Leo, który w przeciwieństwie do rodziców Paige nie chciał zakłamywać przeszłości na swoją korzyść. Sympatia do tej postaci to w dużej mierze zasługa Channinga Tatuma, który w roli zwyczajnego, niepozornego, ale wewnętrznie dojrzałego Leo wypadł bardzo dobrze.
ASPEKTY TECHNICZNE
Dźwięk to dochodzące z przodu dialogi i spokojna, pasująca do nastroju filmu muzyka. Bardzo nieliczne momenty, w których udzielają się również tylne głośniki, to huk zderzenia samochodów na początku filmu i dźwięki muzyki w klubie.
Obraz ma ograniczoną paletę kolorów, są to głównie biele, niebieski, beż i brąz. Barwy są chłodne, we wnętrzu pracowni wyglądają na lekko spłowiałe. Ostrość obrazu średnia, w ciemniejszych fragmentach kadrów zacierają się szczegóły.
BONUSY
Na dotatki składają się nietłumaczone na polski: komentarz reżysera w trakcie filmu i wpadki na planie, reszta dodatków ma polskie napisy. Pierwszy z nich to „Profiles Of Love Paige And Leo”, w którym jest mowa o dwojgu głównych bohaterach i o tym, jak oddać emocje zarówno osoby, która straciła pamięć, jak i tej, która wszystko pamięta. W „Til Death Do They Part” usłyszymy, że inspiracją do powstania filmu był reportaż o małżeństwie, w którym po wypadku żona straciła pamięć. Przybliżone zostają też postacie drugoplanowe, jest kilka słów na temat pracy scenografa, który miał przed sobą ciekawe zadanie stworzenia takiego wnętrza, które dotkniętej amnezją osobie mówi coś o niej samej. W „Trying To Remember” usłyszymy o następstwach urazów mózgu i o tym, że tracąc pamięć, tracimy więź z innymi. Po wypadku Paige jest obecna tylko fizycznie, ale emocjonalnie nie i dla obojga jest to trudne do przejścia. Ostatni dodatek to 4 krótkie sceny usunięte. Upadek na koncercie, swatanie Leo przez przyjaciół i udzielenie rady co do dziewczyn nie są zbyt ciekawe ani istotne dla fabuły. Jeżeli któraś ze scen usuniętych mogłaby się znaleźć w filmie, to najdłuższa z nich – rozmowa Leo z matką Paige.
itk
Premiera DVD i BD: 16.08.2012
|
