|
Stacja The Fox News to jedna z największych telewizji informacyjnych w USA. Praca w niej otwiera drzwi do wielkiej dziennikarskiej kariery i równie wielkich pieniędzy. Żeby ją dostać i utrzymać, a potem wspiąć się po szczeblach kariery, trzeba zadowolić jej twórcę i despotycznego szefa Rogera Ailesa. W przypadku kobiet pracujących w stacji, słowo „zadowolić” ma bardzo dosłowne znaczenie. Zaczyna się od niewybrednych żartów, aluzji, a kończy na erotycznych propozycjach nie do odrzucenia. Ten stan rzeczy trwa przez lata, a dziennikarki stacji przechodzą koszmar. Odmowa obcowania z Ailesem grozi nie tylko zastopowaniem kariery, ale wyrzuceniem z pracy i wilczym biletem na rynku. Trzy kobiety będące na różnych szczeblach medialnej drabiny znajdują w sobie siłę, by wreszcie powiedzieć DOŚĆ. Jednak Ailes nie zamierza się poddać bez walki. Dysponuje wielką władzą, fortuną i kontaktami na politycznych szczytach. Nikt jeszcze się nie spodziewa, że ta konfrontacja zadecyduje o losie milionów kobiet na całym świecie.
#MeToo to jedno z najbardziej rozpoznawalnych haseł ostatnich lat, będące synonimem molestowań seksualnych kojarzących się głównie z show biznesem. Grana przez Nicole Kidman bohaterka filmu Gretchen Carlson, Miss Ameryki 89 i dziennikarka, odsuwana latami na dalszy plan przez swego szefa nie wytrzymuje i ujawnia kulisy jego niechęci w stosunku do niej, którego tajemnica tkwi w odmowie na propozycje seksualne. Ten film oprócz tego że opowiada iż zawsze musi być pierwszy odsłania mechanizmy całego, dobrze obmyślanego systemu nadużyć, z którego wszyscy zdawali sobie sprawę, ale niczym u Dulskich zamiatali sprawę pod dywan albo stwierdzali, że tak już w tym biznesie jest. To że molestowanie było częścią „kultury” Fox News nawiązuje styl filmu i jego narracja: mocno pop-kulturowa, subiektywna i chwilami nieco nawet prześmiewcza. Dopiero pod koniec dostajemy momenty, w których ofiary naprawdę konfrontują się ze swymi emocjami… Może to też trop dlaczego tak długi czas dzielił je, by powiedziały co się wydarzyło. Bo to co się dzieje jest nieustannie jakoś oswajane w imię kariery, przemilczane czy tłumaczone. I dla własnego komfortu psychicznego m.in. trzy atrakcyjne blondynki w typie szefa Foxa Ailesa, których historie oglądamy wierzą w to jak długo się da.
Dla mnie osobiście najbardziej fascynująca w tym filmie była cała „dobrze naoliwiona” maszyneria, dzięki któremu Ailes mógł dyskretnie czerpać korzyści ze swej pozycji. Znamiennym jest, że jego hmmm komfortu pilnowała kobieta… sekretarka, profesjonalistka w każdym calu, która organizację schadzek (zamki, drzwi, winda) miała opanowaną niczym znajomość excela.
Gorący temat to pokaz aktorski Charlize Theron, Nicole Kidman i Margot Robbie, grające na nutach kruchości, zdecydowania i determinacji wygrywając wstyd, poczucie winy czy po prostu gniew i oburzenie. Porcja kina do zastanowienia. |
