Film Johna Maddena jest remakiem dobrze przyjętego izraelskiego filmu „Ha-Hov” z roku 1997. To tocząca się dwutorowo, fascynująca – i świetnie opowiedziana – opowieść o agentach Mossadu, którzy przed laty stali się bohaterami, gdy udało im się odnaleźć i zabić w Berlinie byłego zbrodniarza wojennego Vogela. Rachel, David i Stephan od czasu tej spektakularnej akcji cieszą się ogromnym szacunkiem. Tymczasem ponad 30 lat po tamtym sukcesie David przekazuje dawnym partnerom szokującą wiadomość i wkrótce potem ginie na oczach Stephana! O czym dowiadują się Rachel i Stephan? Otóż podobno na Ukrainie, w szpitalu, dogorywa ni mniej, ni więcej, a… Vogel! Czy trójce agentów udało się wówczas, w Berlinie, zrealizować cel, a ktoś podszywa się pod nazistę, czy też nie, a nie potrafili się do tego przyznać?
„Dług” jest fascynującą układanką, w której jesteśmy kilkakrotnie zwodzeni i w której do końca nie jesteśmy niczego pewni. Retrospekcje to kino szpiegowskie z domieszką thrillera psychologicznego (Vogel próbujący skłócić agentów, którzy go uwięzili, nieustannie badający ich czujność, słabe punkty), reszta filmu – z wyjątkiem czysto thrillerowego finału – to bardziej dramat psychologiczny. John Madden znakomicie te elementy poukładał, a że miał wsparcie w wybornych aktorach, grających na najwyższym poziomie, powstał naprawdę mądry, trzymający w napięciu obraz.
ASPEKTY TECHNICZNE
Sekwencje, jeśli chodzi o dźwięk, wypadają bardzo dobrze: zaczynają się zazwyczaj od delikatnych odgłosów tła zwiastujących jedynie późniejsze akcyjne rozwinięcie fabuły. Scena z odgłosami tła izraelskiej ulicy kończy się więc wypadkiem samochodowym z wizgiem opon i upiornym odgłosem miażdżonych kości. Delikatne kapanie wody w tylnych kanałach znajduje swój finał we wściekłej szamotaninie Rachel i Vogela i uderzeniach ciał o ściany i podłogę. Sporo sensacyjności ma nieudana akcja na dworcu, w której gdzieś za plecami śmigają basowo dudniące na szynach pociągi, a która kończy się pełną rykoszetów strzelaniną i ucieczką samochodu.
Obraz bardzo ostry i mocno skontrastowany w sekwencjach współczesnych, pewnej miękkości faktury nabiera w scenach z lat 60. W nich sceny na zewnątrz mają mocno grafitowy tudzież wyprany z innych barw granatowy koloryt, a kadry wewnątrz mają ciepłą oranżowo-rudą barwę, pasującą do koloru włosów Rachel.
BONUSY
Dwa tłumaczone materiały. Pierwszy to „Wewnątrz Długu”, a drugi „Afera berlińska – miłosny trójkąt wewnątrz »Długu«”. Oba są króciutkie i wprawdzie zawierają kilka informacji, ale to raczej materiały promujące film niż jego dokładniejsze opracowania. Te same informacje znajdziemy w komentarzu twórców, reżysera i producenta, bardzo interesującym i w sumie dosyć zrozumiałym pomimo braku angielskich napisów. Ponadto zwiastuny.
Jan / veroika
Premiera DVD i BD: 12.01.2012 |
