Iran. Parę znajomych małżeństw z dziećmi spędza weekend nad Morzem Kaspijskim. Jest z nimi także ich pracujący w Niemczech świeżo rozwiedziony przyjaciel Ahmad i Elly – nauczycielka córki Sepideh, która chce wyswatać Ahmada i Elly. Nazajutrz po przyjeździe część kobiet jedzie na zakupy do miasta, nie zabrawszy ze sobą, mimo jej usilnych próśb, Elly (dziewczyna obiecała chorej na serce matce powrót tego dnia) i wymógłszy na niej, by pozostała z nimi do końca weekendu. Podczas gdy mężczyźni grają w siatkówkę, Elly pilnuje bawiących się na plaży dzieci, dwóch dziewczynek i ich brata. Po pewnym czasie dziewczynki alarmują grających, że chłopiec zniknął w morzu. Tonący chłopiec w ostatniej chwili zostaje wyciągnięty z wody. Kiedy wydaje się, że niebezpieczeństwo minęło, okazuje się, że zniknęła również Elly. Nikt nie wie, co się z nią stało: czy nic nikomu nie mówiąc pojechała do domu czy też utopiła się, próbując ratować chłopca. W trakcie prób ustalenia prawdy wychodzą na jaw pewne fakty.
Film Asghara Farhadiego otrzymał w 2009 roku Srebrnego Niedźwiedzia na MFF w Berlinie za najlepszą reżyserię. To subtelny dramat psychologiczny rozgrywający się na różnych poziomach i pomiędzy poszczególnymi osobami. Medal dla świetnie grających aktorów, a zwłaszcza dla Golshifteh Farahani wcielającej się w Sepideh, początkowo pewnej siebie i w dobrej wierze manipulującej wydarzeniami, a potem przytłoczonej ciężarem poczucia winy za to, co się stało. Obok stopniowego dochodzenia do prawdy o nikomu bliżej nieznanej Elly film Farhadiego odsłania głęboko zakorzenione mechanizmy obyczajowe obowiązujące w Iranie, tkwiące nadal nawet w przedstawicielach wykształconych i nowoczesnych warstw społeczeństwa, do których należą bohaterowie „Co wiesz o Elly?”.
ASPEKTY TECHNICZNE
Obraz ma naturalne, prawidłowo oddane kolory. Są i bardzo żywe, nasycone – jak czerwień chusty, i delikatne, pastelowe – jak kolor morskiej wody. Ostrość i widoczność szczegółów na ogół dobra.
Dźwięk zapisano w Dolby Digital Stereo i ten system w zupełności wystarczy. Bardzo dobrze słychać głosy aktorów, ich dynamika ma dużą skalę – od szeptów do krzyków. W tle przez większość czasu przyjemnie szumi morze.
BONUSY
Brak.
itk
|
