ZMIEŃ KINO DOMOWE W 3D
porady 3D
Zafundowanie sobie kina domowego w standardzie 3D niekoniecznie musi pociągnąć za sobą wymianę całego sprzętu.
Ideałem jest, gdy ma się odtwarzacz Blu-ray 3D i telewizor 3D, a receiver AV czy przedwzmacniacz posiadają złącza HDMI 1.4. Kompatybilność ze standardem 3D jest także niezbędna w przypadku kabli HD i odbiorników satelitarnych HD. Co jednak zrobić, jeśli nie ma pieniędzy na całkowitą wymianę sprzętu? Najważniejsze to nie załamywać rąk, ponieważ są sposoby na to, aby podrasować sprzęt do standardu 3D, o ile nie jest to oczywiście sprzęt zabytkowy. Warunkiem koniecznym jest zakup telewizora lub projektora w 3D, ale posiadacze najnowszych modeli odtwarzaczy Blu-ray nie muszą się ich pozbywać, ponieważ ich producenci oferują komponenty pozwalające na upgrade do standardu 3D.
Można też posłużyć się starszym receiverem z HDMI 1.3 (co prawda odbije się to trochę negatywnie na funkcjonowaniu całego zestawu), ale wtedy może zajść konieczność wprowadzenia zmian w ustawieniach i konfiguracji w istniejącym kinie domowym. W takim wypadku przy zakupie odtwarzacza Blu-ray 3D należy wybrać taki, który ma dwa złącza HDMI: 1.4 (do przesyłu obrazu 3D) oraz 1.3 (do obsługi receivera lub przedwzmacniacza). Będzie to jednak mieć wpływ na sposób korzystania z przełączników. Jest ważne, żeby wyświetlacz miał więcej niż jedno wejście HDMI albo przełączanie się na inne źródła stanie się bardzo skomplikowane, wymuszając zmianę podłączeń przy każdorazowym korzystaniu z innego urządzenia niż odtwarzacz Blu-ray 3D. Z dwoma wejściami w wyświetlaczu jeden będzie obsługiwać odtwarzacz Blu-ray, drugi będzie przypisany do wyjścia wideo w receiverze AV, będzie więc można przełączać się na wszystkie źródła wideo jak w zestawie tradycyjnym. Konieczne stanie się jednak dodanie specjalnej opcji zmiany wejść na wyświetlaczu.
Jeśli chodzi o telewizory 3D, do oglądania obrazu 3D potrzebne są odpowiednie okulary. Najkrócej rzecz ujmując, wykorzystano w nich metodę sekwencyjności klatek, która sprawia, że do oczu trafiają naprzemiennie kompletne obrazy w rozdzielczości Full HD (1920 x 1080), co przy prędkości wyświetlania 120 klatek na sekundę pozwala uzyskać obraz znakomitej jakości. Okulary 3D są przy tym okularami migawkowymi (tzw. shutter), które tak synchronizują migawki w każdej z soczewek, że zbędny obraz jest blokowany, a przepuszczany tylko potrzebny i każde oko ogląda obraz z jemu właściwej perspektywy, tak jak to się dzieje w normalnych warunkach. Działanie okularów 3D szerzej omówione jest w „Poradniku domowym”, w rozdziale telewizor 3D. http://kinoplay.pl/poradnik_kina_domowego,49,395.htm
Z okularami jest ten problem, że produkt jednego producenta nie pasuje do telewizorów innego, a do telewizora dołączana jest tylko jedna para, chyba że trafi się na promocję, dzięki której nabywca może stać się posiadaczem dwóch par. Kto się nie załapał, a ma liczną rodzinę, może dokupić sobie okulary uniwersalne, np. XpanD lub Sansa 3D – te ostatnie są kompatybilne z telewizorami marki Sony, Panasonic, Toshiba oraz Sharp.
Ciekawostką są okulary przewodowe 3D Vision firmy NVIDIA, które współpracują z ponad 65 różnymi monitorami, komputerami przenośnymi i projektorami obsługującymi technologię 3D Vision, ale to raczej na marginesie prawdziwego kina domowego (szerzej o tych okularach piszemy w newsie „Przewodowe okulary 3D Vision"). Na fot. z lewej okulary przewodowe 3D Vision firmy NVIDIA, z prawej designerskie okulary 3D LG.
Na rynku pojawiły się wprawdzie już telewizory „bezokularowe”, produkuje je np. Toshiba, ale póki co są to wyświetlacze niezwykle drogie i na razie jeszcze o niewielkich rozmiarach.
ren
(W tekście został wykorzystany art. „Converting Your Home Theater To 3D”, Ask the Advisors)
