WŁAŚCIWY FACET

Seaver jest, nawiasem mówiąc, kolegą z pracy Tommy’ego, nieśmiałym chłopakiem z prowincji, który zaczął pracę w biurze maklerskim od stanowiska informatyka, po czym został nagle awansowany przez Fieldinga, jego menedżera, na stanowisko agenta. Do ideału brakuje już tylko zmiany sposobu ubierania się oraz doświadczenia w bywaniu na imprezach i podrywaniu kobiet, ale nad tym już pracują Tommy i jego dwaj koledzy.

Teraz akcja rozwija się tak, aby doprowadzić do wiadomego finału. Daniel chadza więc na literackie spotkania Beth i jej przyjaciółek, a Tommy uwodzi w klubach inne laseczki. Taki z niego niepoprawny kobieciarz.

Film miał pewnie pokazywać, że zarówno gra na giełdzie, jak i gra z miłością niosą z sobą takie samo ryzyko porażki. Sęk w tym, że „Właściwy facet” jest kolejnym sztampowym obrazem z życia amerykańskich yuppies, spędzających czas głównie na pracy lub bywaniu w klubach czy imprezach i zawieraniu łatwych znajomości. Podobnie sztampowi są bohaterowie, acz tutaj mamy kilka godnych uwagi wyjątków. Otóż niektórzy z nich czytają książki, a Beth i Tommy nie sypiają z sobą.

ASPEKTY TECHNICZNE

Obraz poprawny technicznie, bez usterek, ale ma niezbyt ładne, zgaszone i pozbawione naturalności kolory, co szczególnie dotyczy bardzo brązowej karnacji aktorów. Szczegóły widać przeciętnie, ostrość niebrzytewna.

Dźwięk typowy dla filmów niskobudżetowych: bardzo frontalny, z nikłą separacją odgłosów, zdominowany przez dialogi.

BONUSY

Zwiastuny.

ren