ŚWIAT BEZ KOŃCA

Anglia, 1327 rok. Po zakończeniu brutalnej wojny domowej król Edward II, pokonany przez swoją żonę królową Izabelę, zostaje uwięziony, a następnie zgładzony. Izabela osadza na tronie swojego syna Edwarda III, licząc na to, że tak naprawdę sama (u boku kochanka) będzie sprawować władzę. Nie przewidziała jednak, że jej syn wykaże więcej inicjatywy, niż sądziła.

W tym samym czasie w okolicach miasteczka Kingsbridge dwaj bracia Merthin i Ralph, synowie hrabiego Shiring, ratują życie sir Thomasa Langleya, podającego się za człowieka królowej, który bez ich pomocy prawdopodobnie wykrwawiłby się po walce z dwoma zbirami. Zabierają rannego do klasztoru, by tam opatrzono jego rany. Robi to wezwana na miejsce zielarka, której towarzyszy jej pomocnica i uczennica Caris. Merthin i Caris wpadają sobie w oko. W niedalekiej przyszłości ich ścieżki jeszcze wielokrotnie się przetną, jednak nie w taki sposób, by ich niewypowiedziane na głos uczucie mogło zakończyć się związkiem. Caris zostaje w wyniku knowań jej fałszywej i bezwzględnej ciotki Petranilli zmuszona do poślubienia prymitywnego mistrza budowlanego Elfrika. Szlachetnie urodzony Methrin zostaje zaś jego czeladnikiem po tym jak wraz z bratem, próbując ocalić przed śmiercią fałszywie oskarżonego o zdradę ojca, oddają się do dyspozycji okrutnego sir Rolanda. Ten, aby ich poniżyć, Ralpha czyni swoim giermkiem, Merthina – czeladnikiem budowniczego.

„Świat bez końca” to kontynuacja dziejących się około półtora wieku wcześniej, także w miasteczku Kingsbridge, „Filarów ziemi”. Oba filmy są ekranizacjami powieści Kena Folletta. Akcja filmu toczy się na wielu płaszczyznach. Jest walka o władzę – zarówno w rodzinie królewskiej i między państwami, jak i na niższym szczeblu – w klasztorze oraz walka o wpływy w mieście. Są knucia i intrygi, działanie metodą po trupach do celu, oskarżenie o czary, dziesiątkująca ludzi zaraza, a w tym wszystkim brutalne realia życia zwykłych ludzi i skupiające jak w soczewce wszystkie problemy zewnętrzenego świata (łącznie z morderstwami) życie w klasztorze. Nie brakuje przy tym widoku ociekających krwią odrąbanych kończyn czy wypruwanych wnętrzności (jeśli ktoś umierał przez powieszenie, mógł być zadowolony), jest także trochę nagości, bo, jak widać, seks i władza to dwa motory napędu (i demoralizacji) dla ludzkości od wieków.

Duże pole do popisu mieli aktorzy, bo niemal każda z postaci albo zmaga się z przeciwnościami losu i tragediami, albo te przeciwności i tragedie (bliźnim swym, rzecz jasna) generuje. Szczególnie obrzydliwa, ale i barwna wydaje się para ambitna mamusia bez sumienia plus do cna zepsuty synalek – zakonnik.

Jeżeli chodzi o widowiskowość i nagromadzenie intryg filmowi Michaela Caton-Jonesa nie można niczego zarzucić, choć to drugie zahacza czasem o klimaty rodem z brazylijskich seriali. Fakty historyczne są jedyne sygnalizowane i stanowią tło dla fikcyjnych wydarzeń, w których psychologia postaci jest ukazana na poziomie potrzebnym, by utrzymać przyzwoity poziom, ale nie głębszym.

„Świat bez końca” ukazuje się jako miniserial liczący cztery półtoragodzinne odcinki, każdy na osobnej płycie.

ASPEKTY TECHNICZNE

Pod względem technicznym obraz jest czysty, bez usterek. Ostrość na ogół dobra, choć zdarzają się zmiękczenia dalekich planów lub wtedy gdy scena jest oświetlona jedynie łagodnym światłem ognia. W nocnych ujęciach detale nikną w ciemności, jednak ze śledzeniem akcji nie ma problemu. Bogactwo palety barwnej jest najmocniejszą stroną obrazu. Mamy tu rozświetloną słońcem soczystą zieleń lasu w letni dzień, mamy pastelowe szarości późnej jesieni, całą paletę ciepłych brązów w surowych wnętrzach i misternie zdobione kolorowe stroje bogaczy. Przy okazji strojów warto zwrócić uwagę na to, jak dobrze oddana jest ich różnorodna faktura.

W głośnikach dzieje się dużo, choć zdecydowanie bardziej zapracowane są te z przodu. I choć do oddania dookolności nie brakuje okazji, odgłosy akcji dochodzą głównie z przednich głośników – bitwa Anglików z Francuzami, wrzawa tłumu w czasie dość licznych egzekucji, plusk wody i krzyki ludzi po zawaleniu się mostu, walka o ocalenie Kingsbridge są na to jednymi z licznych przykładów. Czasem z tylnego głośnika dojdzie cichutki, ledwo słyszalny okrzyk czy szczęk oręża. Jedynie grzmot i szum rzęsistej ulewy (ale tu tyły cichsze niż przody) zaświadczają o tym, że tylne głośniki angażują się w coś więcej niż ścieżka muzyczna.

BONUSY

Zwiastuny.

itk

Premiera DVD: 22.11.2012