Czeski Xavian stworzył nową serię kolumn o nazwie Suona nawiązującą kunsztem wykonania do znacznie droższych produktów z oferty tej niewielkiej manufaktury mieszczącej się w środkowej Europie. Podstawowym założeniem jest tu niska cena, dzięki czemu produkty projektowane przez Roberto Barlettę mogą stać się dostępne dla szerszego grona klientów, kładących nacisk przede wszystkim na klasyczne wzornictwo, ale również na brzmienie. W przypadku kolumn kosztujących nieco mniej niż 4 tysiące złotych konstruktor miał szczególnie utrudnione zadanie, ponieważ Gran Colonna wcale nie były tańsze w produkcji pod kątem skrzynek niż inne znacznie wyżej stojące w hierarchii produktów zespoły głośnikowe. Cała tajemnica polega na zastosowaniu tańszych przetworników, niemniej jednak również od znanego i cenionego w audiofilskim światku producenta.
BUDOWA
Wybór padł na skandynawskiego Scan-Speaka, co dla wielu osób obeznanych w temacie konstrukcji głośnikowych jest dobrym znakiem. Naturalnie są to produkty z niższej linii, mimo to sam się nieraz przekonałem, że stosowanie tańszych przetworników wcale nie musi oznaczać, że skazani jesteśmy na brzmienie nijakie i pozbawione atrybutów audiofilskich konstrukcji.
Kolumny Xaviana cenię sobie szczególnie, ponieważ facet, który je projektuje, ma w sobie wiele pasji i energii w dążeniu do perfekcji, a ja to motywujące uczucie skądś znam. Roberto Barletta przez lata ciężko pracował nad zdobyciem statusu liczącego się producenta kolumn głośnikowych znanego w większej części Europy, a nawet poza nią. Tak się składa, że jego wiedza poparta jest latami żmudnych badań, doświadczeń i odpowiedniego podejścia, którego żaden początkujący konstruktor nie zdobędzie w krótkim czasie. Więc kiedy tylko trafiły do mnie czeskie podłogowe konstrukcje, byłem pewien, że nie mam do czynienia z bublem mającym ładnie prezentować się w salonie i tyle.
Pierwsze oględziny skrzynek utwierdziły mnie w przekonaniu, że po raz kolejny w manufakturze Xaviana odwalono kawał dobrej roboty. Nie żałowano wysokiej jakości forniru do obustronnego oklejenia płyt MDF. Ścianki wykończone są perfekcyjnie i nawet gdy dobrze się przyjrzeć, trudno dostrzec na nich ślady łączeń czy nienaturalne skazy wynikające z niewłaściwego klejenia czy nieodpowiedniego spasowania poszczególnych płyt.
Wnętrze jest wzmocnione przegrodami, natomiast głośniki montowane są do obudowy śrubami z drobnym gwintem wkręcanymi do metalowych tulei – palce lizać, zwłaszcza że nawet w przypadku dużo droższych kolumn wkręty są bezpośrednio instalowane w przednią ściankę. Zwrotnicę zmontowano na bazie dobrych jakościowo elementów, a jej filtry dolno- i górnoprzepustowy dzielą się między sobą pracą w okolicach 1900 Hz, co z pewnością jest dowodem na spore możliwości tekstylnej kopułki wysokotonowej, której rezonans własny sięga niżej niż w przypadku podobnych konstrukcji. Pasmo średnicy i basu powierzono z kolei dwóm celulozowym stożkom pracującym w komorze zamkniętej.
BRZMIENIE
Niedawno miałem wielką przyjemność obcować z podstawkowymi kolumnami serii Suona, a więc niewielkimi i tańszymi Primissima, będącymi bardzo dobrym rozwiązaniem dla osób instalujących sprzęt stereo w niedużych pomieszczeniach.
Dla tych, co chcą nacieszyć się brzmieniem większego kalibru w dużo większym pokoju, czeski producent przygotował konstrukcje bezpośrednio nawiązujące do małych Primissima, ale uzbrojone w większą obudowę i w dodatkowy głośnik wspomagający przetwarzanie pasma w zakresie średnicy i basu. Testowane przeze mnie kolumny, tak jak się tego spodziewałem, zabrzmiały potężniej i masywniej, również dynamika nieco się poprawiła, mimo że w tabelce z danymi technicznymi widnieje ta sama wartość efektywności co w przypadku Primissima.
Dwa stożki pracujące w tym samym paśmie spowodowały, że brzmienie nabrało wigoru, którego mniejszym konstrukcjom nie brakowało, ale mimo to pod pewnymi względami, tak jak w większym pomieszczeniu, Gran Colonna znacznie lepiej sobie poradziły, obficie je wypełniając prawidłowo ulokowanymi źródłami pozornymi. Barwa brzmienia pozostała ta sama – w górnym zakresie średnicy nieco przyciemniona, ale za to wciąż czytelna, nienarzucające się wysokie tony przekazywane są żywo, ale bez negatywnego wpływu na ogólny balans tonalny oraz bas, który moim zdaniem zasługuje na wysokie noty, przede wszystkim za zróżnicowaną barwę i brak słyszalnych rezonansów, z którymi konstruktorzy bass-reflexów nie zawsze są w stanie sobie poradzić. Naturalnie zakres najniższych tonów nie jest tak intensywnie reprodukowany w dolnym skraju pasma jak w przypadku zespołów głośnikowych wentylowanych klasycznym układem rezonansowym, ale mimo to nie odniosłem wrażenia braku masy dźwięku, zarówno podczas odsłuchu australijskiej grupy rockowej AC/DC, jak i bogatego instrumentarium w drugiej części „Dzwonów rurowych” Mike’a Oldfielda.
Gran Colonna mają jeszcze jedną zaletę, nie są tak czułe na dosuwanie do ścian jak wentylowane konstrukcje, co może zwiększyć pole manewru przy ich ustawianiu w konkretnych pomieszczeniach.
PODSUMOWANIE
Podłogowe Gran Colonna będące w prostej linii rozwinięciem bardzo udanych i tańszych konstrukcji Primissima bardzo dobrze wywiązują się ze swojego zadania i choć są droższe od podstawkowych sióstr, wciąż trzymają znakomity stosunek jakości do ceny.
Arkadiusz Ogrodnik |
